ritje naar griekenland

hehe eindelijk weer Wifi
Zaterdag 13 september ’14
Jara maakt ons al vroeg wakker. Dat geeft niet, want we rijden weer verder vandaag, naar Pompeii. Bijna 300 km. Een gedeelte is nog binnenweg en daarna nog een stuk 4 baans. Ook hier niet echt goede wegen, veel spoorvorming en slecht wegdek. We rijden door de Albanese Alpen, mooie rit dus. Tegen 13 u zijn we op camping Zeus in Pompeii. Deze camping ligt pal naast de opgravingen van Pompeii. Het is hier wel heel druk (dat zijn we niet meer gewent). Maar we vinden toch een mooi plekje. De plekken zijn hier nogal klein. Er zijn plekken waar je niet eens naast de camper kunt zitten. Ook is er naast de camping een metrostation. De middag brengen we door met de was (moet ook gebeuren) en de omgeving wat verkennen, boodschappen doen en lekker verder niksen. We komen er achter dat er geen honden in de metro mogen. Misschien een bus naar Napels?? Ze mag wel mee Pompeii in en ook met de bus naar de Vesuvius is geen probleem. Geen Napels dus of we moeten met de bus kunnen. Morgen eerst Pompeii eens bekijken. We hebben geen Wifi dus de verslagen komen later.
Km stand 3679

Zondag 14 september ‘14
Om 10 uur zijn we bij de opgravingen van de oude stad Pompeii, entree €11,-. Het is prachtig weer vandaag, strak blauwe lucht, ongeveer 30c. We lopen door de straten langs de ruïnes. Bizar dat deze stad bijna 2000 jaar geleden in 1 klap bedolven werd door 8 meter puin en as. Er zijn gipsen afgietsels van mensen en een hond die werden verrast door de uitbarsting. Sommige muren hebben nog mooie muurschilderingen. De wegen bestaan uit grote keien, dus je moet goed uitkijken waar je loopt. Dit was vroeger open riool en om over te steken liggen er grote blokken, dan kon je overstappen met droge voeten. We lopen tot 14 uur in de stad. Jara dus ook!!! We zetten haar onder elk waterpunt onder water, zodat ze het niet te warm krijgt. Dan zijn we het zat, we hebben lang niet alles gezien. Dat lukt ook niet, het was ook een stad met 20000 inwoners. Grote stad dus. Wel hebben we een indruk gekregen hoe de mensen hier leefden en woonden 2000 jaar geleden. Bijzonder. De rest van de dag brengen we door met ons boek bij de camper. Wat zijn we moe van het geslenter. Jammer dat hier geen zwembad/zee is, konden we effe lekker plonsen.

Maandag 15 september ’14
Om 11 uur pakken we de bus richting de Vesuvius. Het is een oud exemplaar en de weg is nogal hobbelig. Jara mag mee maar moet op schoot. Onderaan de Vesuvius moeten we overstappen in een 4-wiel aangedreven bus. Deze brengt ons naar boven. Wat we nu meemaken, het lijkt wel een soort achtbaan in de Efteling. Heel steil omhoog, haarspeldbochten en zoveel gaten en hobbels. Het landschap is heel anders dan de Etna. Hier is het bos met veel naaldbomen en geen zwarte as vlakten. Op een gegeven moment stopt de bus en moeten we verder omhoog klimmen. Boven worden we ontvangen door een gids die het een en ander verteld over de krater waar we aan de rand staan. In 1944 heeft hij voor het laatst gespuwd. Dat was een kleine uitbarsting. Ze verwachten dat de volgende een hele grote wordt, maar wanneer???? Rondom de krater staat allerlei meetapparatuur, dit om te kunnen waarschuwen als er beweging komt in de vulkaan. Er wonen ongeveer 3 miljoen mensen rond de berg en 750000 wonen in de zogenaamde rode zone. Als er onrust is in de vulkaan, moeten deze direct wegwezen!! Rond 15.30 weer terug bij de camping. We hebben binnen bezoek. Honderden mieren marcheren door de camper. Ze zijn heel klein en klimmen via de luifelpoten/banden naar binnen. Geen fijn bezoek. We zijn een poos bezig om ze weg te krijgen. Daarna naar het nieuwe Pompeii. We hebben nog steeds Kuna’s en Lek’s die we willen wisselen. Helaas gaan ze om 16 uur dicht. Morgen weer een dag. We hebben geen zin om ook Napels te bekijken. Voor Jara is dat ook niks. Dus gaan we morgen naar de kust van Amalfi. Een Belgische vrouw vertelde ons dat het daar zo mooi is en dat we dat beslist moeten gaan zien. Het is maar 30 km dus geen lange rit en heerlijk weer naar de zee.

Dinsdag 16 september ’14
Als we wakker worden is het ontbijten, inpakken en wegwezen. Was het maar waar. We zien overal weer mieren. Ik sop de hele camper uit, honing weggegooid. Ze zijn zo klein, ze gaan gewoon door de horren heen. Tegen 11 uur zijn we eindelijk op weg. Het lijkt op de kaart niet ver, maar het is toch 97 km. Alleen de weg heeft zoveel haarspeldbochten en is zo smal, we doen er 4 uur!!! over. maar het is dan ook zo prachtig mooi, steile bergen langs de zee van Livorno. De kust is heel grillig. Net als de weg. We rijden hoog/laag langs de kust. Ik vind het een doodenge weg. Hij is zo smal vooral in de dorpen. Als er een vrachtwagen of bus ons tegemoet komt is er bijna geen ruimte om te passeren. Echt millimeter werk. Theo vind het geweldig en loodst ons veilig naar de camping in Marina del Cantone, camping Nettuno. Hier is ook het einde van de weg. In het dorpje is een rotonde en zo kun je weer weg. Er is gelukkig plek, anders moeten we ook nog eens 4 uur terug vandaag. Langs de hele route was er geen camping en parkeren is niet mogelijk. Er is simpelweg geen ruimte. Echt een plek heb je niet. Meer het betere stapelwerk. Lekker nog even gesnorkeld. Hier is meer te zien dan in de Adriatische zee. Straks nog even genieten van het heerlijke Italiaanse eten. Ook genieten we van het fantastisch (vals) pianospel van de eigenaar van het restaurant. We denken erover om maar niet meer naar huis te gaan. Het is hier een PARADIJSJE!!!!!!!
Km stand 3776