ritje naar griekenland
Door: theo en marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein en Theo
03 September 2014 | Albanië, Bushat
Woensdag 3 september ‘14
Wee een bewolkte en warm dag (ong 27C). We stappen rond 10.30 op de fiets. Jara zit achterop in de mand. Theo zei op een gegeven moment we lijken Maxima en Willem wel. Iedereen zwaait en zegt gedag. Of kijken ons met open mond na. We zijn een bezienswaardigheid hier. Helemaal Jara in haar mandje. Een hond is hier of zwerver of waakhond, maar zeker geen gezelschapsdier. Eerst even pinnen de Albanese Lek halen. Nu lijken we wel schatrijk met al die duizenden Lek in de portemonnee. We bekijken 2 dorpjes. Het is alsof je 60 jaar in de tijd teruggeworpen word. Veel armoede, kleine huisjes, waar men samenwoont met varkens, kippen en koe. Op een terrasje (is hier ook) vragen we om koffie en thee. Even later komt de dame terug met haar kleinkind (ong 8jr) die een paar woorden Engels begrijpt. We krijgen koffie en ice!!thee. ook goed. De mensen zijn zo vriendelijk. En de winkeltjes is weinig te koop. Wat plastic artikelen en naar het lijkt 2e hands spullen. We eten een broodje op de camping en het regent weer. Later op de middag schijn weer de zon en kunnen we even zwemmen. We eten in het restaurant van de camping. We vragen aan de dochter van de eigenaars hoe het kan dat er zoveel mooie huizen staan en er ook zoveel armoede is. Het contrast is zo groot. Het staat letterlijk naast elkaar. Ze verteld dat die mensen in het buitenland werken, veelal Italië en zich dan een mooi huis kunnen veroorloven. De Albanees hier is gewoon straatarm. Derde wereldland in Europa!!!! Het bestaat dus echt!!!
kijk voor informatie over deze camping www.camping-albania.eu
en lees wat deze mensen allemaal doen voor deze omgeving.
Wee een bewolkte en warm dag (ong 27C). We stappen rond 10.30 op de fiets. Jara zit achterop in de mand. Theo zei op een gegeven moment we lijken Maxima en Willem wel. Iedereen zwaait en zegt gedag. Of kijken ons met open mond na. We zijn een bezienswaardigheid hier. Helemaal Jara in haar mandje. Een hond is hier of zwerver of waakhond, maar zeker geen gezelschapsdier. Eerst even pinnen de Albanese Lek halen. Nu lijken we wel schatrijk met al die duizenden Lek in de portemonnee. We bekijken 2 dorpjes. Het is alsof je 60 jaar in de tijd teruggeworpen word. Veel armoede, kleine huisjes, waar men samenwoont met varkens, kippen en koe. Op een terrasje (is hier ook) vragen we om koffie en thee. Even later komt de dame terug met haar kleinkind (ong 8jr) die een paar woorden Engels begrijpt. We krijgen koffie en ice!!thee. ook goed. De mensen zijn zo vriendelijk. En de winkeltjes is weinig te koop. Wat plastic artikelen en naar het lijkt 2e hands spullen. We eten een broodje op de camping en het regent weer. Later op de middag schijn weer de zon en kunnen we even zwemmen. We eten in het restaurant van de camping. We vragen aan de dochter van de eigenaars hoe het kan dat er zoveel mooie huizen staan en er ook zoveel armoede is. Het contrast is zo groot. Het staat letterlijk naast elkaar. Ze verteld dat die mensen in het buitenland werken, veelal Italië en zich dan een mooi huis kunnen veroorloven. De Albanees hier is gewoon straatarm. Derde wereldland in Europa!!!! Het bestaat dus echt!!!
kijk voor informatie over deze camping www.camping-albania.eu
en lees wat deze mensen allemaal doen voor deze omgeving.
-
04 September 2014 - 14:29
Petra:
Hoi daar in het verre Albanië. We waren dus de link naar jullie reisverslag ff kwijt, Dank je wel marjolein voor de reiner. Nu snap ik inderdaad hetzonnebrilverhaal, leuk om zo te lezen wat jullie allemaal meemaken.wat een onderneming, al die verschillende mensen en culturen die je tegenkomt, hartstikke leuk. We blijven jullie volgen, op onze vakantiestek is het vergeleken met jullie verhalen ietwat saai. Nog veel reisplezier! -
04 September 2014 - 18:15
Theo En Marjolein:
hoi ron en petra.
we zitten inmiddels in Macedonië maar ook hier redelijk saai. een camping van 20x10 meter en 6 plekken.
maar morgen richting Griekenland en daar blijven we langer zie verhaallijn
was wel weer een spannend ritje 120 km in 4 uur schiet lekker op toch maar geen tol!!!
groetjes en aai voor de hondjes
theo en marjolein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
