zuid Engeland 2017

Zaterdag 9 september
We worden om 9u wakker. De lucht is blauw, geen wolkje aan de lucht. Dat zorgt ervoor dat we snel uit bed zijn. Mooie dag om te wassen. Maar binnen een uurtje is het al weer zwaar bewolkt en begint de eerste bui. De was die niet in de droger kan, zetten we maar op het bed. We gaan de camping af gewapend met paraplu en lopen de heuvel af. Al heel snel komt het weer met bakken uit de hemel. We staan net voor een restaurant en nemen dan maar een kopje koffie/thee. Als de bui over is, dalen we verder af naar de kust. Tussen de buien is de zon er ook en meteen is het warm. Wat een bijzondere plek. Uit de zee rijzen de rode rotsen en dat tezamen met de blauwe zeen en de wolken is een prachtig decor. Er loopt een pad hoog langs de zee en meteen ernaast een waarschuwing dat je bij vloed hier niet meer kan lopen. Later horen we bij de receptie dat er 2 jr terug een heel stuk van het spoor tijdens een storm door de zee is weggeslagen.
Gelukkig is het eb en kunnen we naar het centrum van Dawlish lopen. Wat een mooie omgeving. In het centrum loopt een stroom de zee in, daar zwemmen de zwarte zwanen, het symbool van dit stadje. We nemen een high tea met o.a. scones op het terras bij een oude watertoren. Ze waarschuwen voor de zeemeeuwen die het eten pikken.
We lopen via het dorp op de gok terug naar de camping. totaal hebben we zo'n 4 u gelopen. Wat een leuke dag.
Terug in de camper worden de buien heviger, maar toch genieten we van de prachtige pikzwarte luchten, regenbogen en daar tussendoor blauwe luchten. Heel bijzonder.

Zondag 10 september.
We worden pas om 9.30 u wakker. Heerlijk voor de zondag. En het scheelt dat we geen hond mee hebben die we uit moeten laten. We krijgen foto's van Vinter die helemaal gepimpt wordt door buurmeisje Anouk. Hij zit vol met speldjes, armbandjes en zelfs zijn nagels zijn gelakt. Wat is hij toch lief!!!!!
We zijn van plan om vandaag naar Exeter te fietsen. Maar eerst langs de receptie om ons verblijf te verlengen. De vrouw achter de receptie vraagt wat we gaan doen. Ze kijkt alsof we de Mount Everest willen beklimmen op de fiets. Ze vraagt of we dan tenminste wel weten hoe we moeten fietsen? Nee niet echt. Dan legt ze uit dat er een fietsroute is helemaal langs de kust. Die nemen we natuurlijk. Wat een prachtige route. En gelukkig doet mijn accu!!! het weer. Dat fietst zoveel beter!!
De weg word voert eerst langs de kust en daarna langs de rivier. Onderweg komen we langs een kasteel van de Earl of Devon. Hier zit een tuin omheen waarin bomen staan (vooral eiken) die zo enorm zijn, dat ze waarschijnlijk honderden jaren oud moeten zijn.
Na ong 1 1/2 u fietsen komen we in Exeter aan, in de haven. Wat een leuke plek met gekke winkeltjes en leuke eethuisjes. We kopen hier 2 stalen libelle's op een lange stang, voor bij de zwemvijver bij ons nieuwe huis. Wel nog even mee zien te nemen op de fiets.
Het centrum heeft ook veel mooie oude panden (veel vakwerkhuizen) en een enorme kathedraal. Daarna weer op de fiets terug. Het begint ook een beetje te regenen, maar de wind wordt ook steeds heviger. Ze geven voor vannacht code geel dus veel wind en regen.
Eenmaal terug in de camper hebben we in de gaten hoe hard het begint te waaien. We staan boven op de heuvel en de wind heeft hier vrij spel. Dat wordt een spannende avond/nacht.

Maandag 11 september.
De hele nacht schudde de camper door de harde wind. Overdag wisselen zon en regen elkaar snel af. We waren van plan om met de ferry naar het plaatsje Exmout te gaan, maar we hebben geen zin om in dit weer te fietsen. We gaan zwemmen er is tenslotte een binnenzwembad op deze camping. Eerst moeten we weer een nachtje bij boeken bij de receptie (verder rijden in deze storm is ook niet fijn. Wat hebben we gelachen bij de receptie. Ze kan onze naam maar niet vinden. "Computer says no" (little Brittain) en ze komen niet meer bij. Als de vrouw die ons de vorige keren heeft geholpen begint heel erg te lachen. Ze heeft ons als familie Geldersmanly ingeschreven. Zo gingen de woordgrappen over en weer. Heerlijk die Engelsen hebben zoveel humor. Eerst gaat Marjolein van de glijbaan. Oeps bril nog op. Als Theo van de glijbaan komt is hij zelfs zijn bril kwijt. Gelukkig wordt deze weer gevonden door de volgende die van de glijbaan komt. Ze staat erop. Gelukkig geen schade. Als we buiten komen is het droog en de zon schijnt. Wel nog veel wind. Theo gaat nog even hardlopen en ik zit heerlijk met een goed boek een poos in de zon. Morgen gaan we richting Bath. Veel meer richting Lands End lukt niet meer, gezien de lange reisduur. Dat vinden we erg jammer, maar ook weer een goede reden om nog een keer naar de UK af te reizen. Het weer is niet goed te noemen, maar het is hier wel erg leuk!!!!!!